Chmury

Dlaczego tak musi być..straram się zrozumieć by było lepiej i nic i znów to samo.

Zbieram się w sobie walczę, poprawiam, wspinam się i wystarczy jeden moment i znów jestem w parterze. Jakbym słyszał

- leż co się podnosisz!

Czy ja jestem jakiś ograniczony? Coraz ciężej mi to zrozumieć..

Ale kogo to obchodzi? Po co mi te lata matematyki liczenia kiedy wystarczą pierwsze cyfry żeby ich policzyć. Im mniej chcę im mniej oczekuje im więcej staram się nie pamiętać..tym mniej mam.

Czy ja jestem naiwny? Może trzeba tak uciekać, odwrócić się,znienawidzić, a w razie czego wrócić jakby tego nie było (Ale ja tak nie potrafię więc jestem naiwny!) A może by się i to udało ale trzeba jeszcze chcieć coś zmienić. Musisz pokazać, że walczysz, że Ci zależy

Co będzie gdy razem zaczniemy uciekać każdy swoją drogą? Gdy będziemy chcieli zawrócić...

Swoją drogę ucieczki będziemy pamiętać i wrócimy ale tej drugiej drogi już nie będziemy znać..

Nie musi tak być.

Walczę bo mi zależy, zawsze zależało!

czasami jest ciężko ale ciągle wiem, że warto:)