people always leave

co prawda podpis nie pasuje do sytuacji

ale obrazek przywołuje wspomnienia

tydzień był niesamowity

obfitujący w wiele wrażeń, przyjaźni, radości, uśmiechów,

milych gestów, wzajemnego zrozumienia i wspólnego milczenia

czegoś takiego mi było trzeba

tylko za bardzo tęsknię za tymi chwilami

a wiem, ze być może nie zobaczymy się już więcej nigdy

czasem dwie dusze spotykają się

i oboje wiemy, że to jest to, czego szukaliśmy od tak dawna

że ta energia przenika się wzajemnie

że rozmowy mogłyby trwać, chociaż nie zawsze mamy ochotę je prowadzić

że nie moglibyśmy zrobić sobie krzywdy

że cenimy siebie, znając tak krótko

że milczenie nie krępuje, a spojrzenia są delikatne i kruche,

by nie zniszczyć tego, co budujemy z taką starannością.

zachłannie, a jednocześnie rozważnie

czas nie był naszym sprzymierzeńcem

tak bardzo różniąc się od siebie

odnaleźliśmy coś, co mogłoby połączyć nas stale

bo zamki z piasku nie są naszym celem

a dom na skale,

którego nie zdążyliśmy wybudować

dotychczas wierzyłam w docieranie się

dzisiaj wierzę w przeznaczenie

bo poczułam, czymże ono jest, dotknęłam go

tęsknię, tak bardzo tęsknię.

może oglądając to, odnajdziecie wiarę w przeznaczenie jak ja to zrobiłam, choć nie spotkało mnie to, co w tym filmie

ale każdy z nas powinien mieć własne wspomnienia.

http://www.youtube.com/watch?v=WifctRkxGJY