motywuj

Jestem straszna. Mam dość. Przemyslalam wszystko i doszlam do wielu, niezbyt fajnych wnioskow odnosnie samekj siebie. Zawsze robilam liste postanowien i trwalam w niej nie dluzej niz tydzien, zawsze konczylo sie tak samo.. Taka slaba wola.. Patrzac codziennie w lustro widze ta dziewczyne ktora naprawde nie chce byc, a nie umiem sama zaprzec sie do tego by cos z tym zrobic. Zawsze licze na fart, a przyznam ze szczescie bardzo czesto mi dopisuje, przez co olewam coraz bardziej i sie nie staram, bo przeciez samo przyjdzie..

Z taka latwoscia mowie sobie "od jutra" i z taka pogarda patrze na siebie kazdego ranka bo juz wiem ze zawalilam. Nie wiem jak ktos moze mnie doceniac, skoro jestem taka a nie inna. Jakbym oszukiwala wszystkich wokol.. Nie jestem idealem- niestety. Nienawidze, gdy ktos mowi ze mnie kocha, albo ze cos we mnie podziwia, bo wiem, ze tak naprawde powinien gratulowac mi niezwyklego farta i tego ze sie ladnie maluje. Nie jestem nbrzydka, ale tez nie jestem nie wiadomo jaka pieknoscia. Zwlaszcza sie za taka nie uwazam, bo waze beznadziejne 57 kg i czuje sie naprawde grubo. Chce w koncu stanac na nogi i pokazac wszytskim na co mnie stac. Zwlaszcza ze w koncu niektorzy sie budza i moga dostrzec to co ja widze. Zreszta sama im to pokazuje majac do siebie takie podejscie.. Czas naprawde cos zmienic, a nie tylko mowic o tym. Co mi z tego, jesli sama siebie bede postrzegac jako nieudacznika. Wiem, ze jestem zdolna do wilu rzeczy, ale mi sie nie chce. I to jest gorsze niz to, gybym nie mogla, a probowala i sie starala.. Wazne jest to ze czegos dokonujemy, ze decydujemy sie na cos i dzialamy! A nie stoimy w miejscu czekajac na cud, jak to mialam w zwyczaju robic.

Chce aby moj chlopak, moi przyjaciele zapomnieli juz o tej starej dziewczynie ktora robila wszytsko na ostatnia chwile i fartem jej sie udawalo, a widzieli kogos kto naprawde sie stara, ma jakies pojecie,  aby widzieli kogos kto walczy o siebie i dla siebie.

Wybaczcie wiele błędów i brak znaków polskich, ale pisałam to bardzo szybko- w nerwach. Musiałam to z siebie w końcu wyrzucić..