20.12.13

Nie wiem co mam napisać. Nie umiem ująć swoich uczuć poraz pierwszy. Z jednej strony odczuwam ból, zawiedzenie i smutek, a z drugiej nieprzerwaną chęć miłości do tej osoby. Po co? Po co wplątywałam się w to wszystko? Przecież to droga bez wyjścia, wiedziałam to od samego początku. Dlaczego nie mogłam zobaczyć potężnego muru na końcu drogi, przed którym własnie stoję? To nie dla mnie, nie umiem dostać się na drugą stronę. Wiem, że muszę odpuścić i zawracać. Wrócić do szarej rzeczywistości i pogodzić się z tym, że akurat tego szczęścia nie odczuję. Nie miałam pojęcia jak bardzo brnę w to wszystko. Odpuścić i wrócić do tego, co było dwa lata temu. Trudne, ale jak dla mnie do zdobycia. Odnowię to, co we mnie najlepsze i rozdam tym, których kocham.