lalka.

"Nieruchoma, naga i plastikowa" - leży na starej, zaniedbanej scenie. Jej szeroko otwarte oczy są teraz puste, nie ujrzycie w nich żadnych namiętności i porywów. Mocno różowe policzki ozdabiają jej piękną, bladą twarz.
Nie rusza się, gdyż woli gdy ktoś porusza nią. Potrafi sama kreowac ruch i sterowac swoim ciałem, ale lubi odtwarzac gesty, które generuje ktoś inny, pociągając za cieniutkie sznureczki przymocowane do jej postaci. Niestety sznureczków nikt nie dotyka. Czeka więc, z pełnną świadomością tego, że każdy kto przyjdzie będzie mógł zrobic z nią to co chce.

Jej delikatne usta są rozchylone i one jako jedyne zdają się poruszac. Drżą w rozpaczliwy sposób, jakby chciały coś powiedziec, lub uczynic jakiś znaczący gest. Pochyl się nad nią! Może usłyszysz. To tylko jedno słowo, zabarwione błagalnym tonem. "POTRZEBUJĘ."

"W odrużnieniu od was, którzy, Państwo wybaczą, jesteście wierszem idioty, odbitym na powielaczu!"

https://www.youtube.com/watch?v=sK57UDkZ6cY