przed nami 7 niebo

Nie zdawałam sobie sprawy, że aż tak można kochać miejsce. Wlaśnie nie mówie tu o takiej miłości niewiadomo jakiej, tylko o zwykłym kochaniu miejsca. Nie myślałam, że to może byc na tyle silne, że mogą pojawić się łzy, gdy nadjedzie pociąg. To chyba jasne o czym mówie, a mówie o Krakowie. Zawsze to miasto czeka na mnie (NA NAS )  z dobrą pogodą.  To jest miejsce , gdzie powinnam być, i mówię o tym otawrcie, bo tu nie ma co owijać w bawełnę. To jest własnie moje miejsce, a teraz trzeba pomyślec co by tu zrobić. Masz tak , że po prostu czujesz , gdzie powinieneś być ? To wcale nie znaczy, że tu jest źle, smutno, nieprzyjemnie, absolutnie nie. Tylko to poczucie przynależności. Tak jakby ostatni z układanych puzli, który się ostaje i trzeba coś z nim  zrobić. Albo dołożyć i żyć w pełni , albo szukać jakiegoś substytutu. A po co szukać, skoro można wziąć ten odpowiedni.  Dzisiaj mocno dość pada, cały dzień ratuje mnie chustka na głowie, dośc ciepły płaszcz i mp3. Poszłam na targ, wszyscy tacy przemoczeni, kupiłam całą siatkę owoców ( nawet jabłka, których nie lubię)  i czekoladę. Tak też odrobina przyjemności na popołudnie. Wieczorem upiekę ciasto,  a teraz siedzę w kuchni na parapecie z ogromnie fajnym kubkiem, ktory dostałam na urodziny od moich lokatorek i wcinam banany w gorącej czekoladzie. Trochę dziś wagaruje, ale lubie dni dla siebie. 

Miałam strasznie fajny weekend, okropnie ciepły, choć na dworze tylko 10 stopni, świąteczny, smakowity, dość mocno niewyspany, ale chyba najlepszy na świecie. Taka Gorączka i Coyot i obwarzanki i urodziny. 

Tak bardzo lubię 16 sekund nad Wisłą. 

Chciałaś TOMASZ, Chciałam to mam !

trzeba ratować duszę

Ja mam 20 lat , Ty masz 20 lat,  PRZED NAMI SIODME NIEBO!