niby podobni :P

Ta notka miała się tutaj pojawić jakieś kilka dni temu, ale z pewnych powodów nie dało rady wcześniej a bardzo mi na niej zależy dlatego zajmę się nią teraz :)

[Jakby ktoś nie wiedział to ten mały za moimi plecami to mój brat Paweł :P]

i tak właściwie to o Nim, albo dzięki Niemu jest ta notka :P

a mianowicie:

Siedziałam w pokoju, nic nie robiłam i słuchałam jakiś durnych smutnych piosenek.

Wchodzi Paweł do pokoju, opiera się o futryne w drzwiach i mówi:

- Siora.. co jest?

- nic..

- no jakto nic.. przecież widze. ei. Mama nam dała siano. Idziesz ze mną do sklepu?

- No mogę..

- I masz się uśmiechnąć !

- noo..

- dobra.. to wezme aparat i do zdjęcia będziesz musiała się uśmiechnąć. :P

- ale..

- nie marudź. ze wszystkimi masz zdjęcia to ze mną też możesz mieć.

i poszliśmy.

 A to zdj. to jeden z efektów 'troski' mojego braciszka :P

dzięki Młody ;**     :)         

Rodzina jest w życiu oparciem. Czymś co chroni, daje siłę.