Nimfomańskie dziecko Piernik :P  

Nie pisałam tyle, że szczerze mówiąc mój dzisiajszy wpis też sensu mieć nie będzie.

Za dużo się wydarzyło.

Wesołych, smutnych, wielkich i żałosnych rzeczy.

Ale teraz zaczynam nowy rozdział w życiu.

Czas zostawiać powoli przeszłość.

Zacząć poznawać dziką, tajemniczą i niezbadaną przyszłość.

Dziękuje.

Żeby przetrwać, musisz nauczyć się żyć bez niczego.
Pierwszy umiera optymizm, po nim miłość, na końcu nadzieja. Mimo to musisz trwać. Jeślibyś zapytał, po co, odrzekłabym, że nawet bez tych fundamentalnych wspaniałych rzeczy , bez tej gorejącej krwi w arteriach, zostaje w życiu, w jednym dniu, dostatecznie wiele, by uczynić je cennym, ważnym, pasjonującym.
Jak mam bez Ciebie żyć? Umieszczam Cię w muzeum mego serca...