świat schodzi na psy.

 " Chodniki brudne jak serce i nierówne jak tętno,
mam tylko kilka linijek i przewlekłą bezsenność. "



Wiele osób ostatnio mówi mi, że się zmieniłam. Jeszcze większa część społeczeństwa samodzielnie próbuje mnie zmieniać. Inni, Ci, którzy wychodzą poza margines 'uzdrowicieli świata' znowu próbują mnie analizować. Ale, czy można dogłębnie przeanalizować COŚ czego już nie ma?
Z jednej strony przeraża mnie ten fakt, że są na tym świecie ludzie, którzy wiedzą więcej o moich pragnieniach niż ja sama. Z drugiej znowu Ciesze się, bo skoro samodzielnie nie potrafię dążyć do swoich pragnień, to może znajdzie się ktoś, kto mi w tym pomoże. Tylko pytanie, gdzie jest, kurwa, ten ktoś? Każdy kogo znam próbuje zaprzątać mój umysł tysiącem dobrych rad I wskazówek, ale jednak żadna z tych osób nie wyciąga pomocnej dłoni. Czy matka potrafiłaby nauczyć swoje dziecko chodzić, nie pomagając mu w tym, a jedynie mówiąc 'krocz' ? Czy pisklę nauczyło by się latać, gdyby nie było wypychane z gniazda? Świat jest cholernie skomplikowany. Wszyscy Ci 'czarodzieje' którzy dążą do lepszego jutra, tak naprawdę nic nie zmieniają. Nasz świat nadal tonie w gównie, ludzie są zagubieni, inni znowu próbują dać nam trochę szczęścia upajając nas setkami bzdur w które my, jak dzieci, tak naiwnie wierzymy.
Fałsz i zakłamanie jest chyba najbardziej powszechnym problemem świata XXI wieku.
Kłamstwa dają pustą nadzieję i tymczasową radość, która jednak trwa krócej, niż sam przebieg kłamstwa.
Fałsz pożera nas w zadziwiająco szybkim tempie, a najgorsze w tym wszystkim jest to, że człowiek daje się nabrać na sztuczną rzeczywistość która w końcu rani nas tak dotkliwie.
Osobiście uważam jednak, iż nic nie rani nas tak bardzo jak puste nadzieje. Pustka zawsze nas przytłacza i bez znaczenia jest to, czy są to puste słowa, puste gesty, obietnice. Nawet świat który tworzymy w swoim umyśle, świat w którym nie ma bólu, łez i cierpienia, świat, do którego nie wpuszczamy osób trzecich, też w końcu nas zrani, rzeczywistość zawsze zwycięży, jej nie da się oszukać, a Ci, którzy próbują, będą musieli płacić za to okropną cenę.
Pogoń za szczęściem, pragnienie ciepła, bliskości i przede wszystkim Miłości.

W ciąż za tym gonimy, próbujemy kreować sobie idealny obraz idealnych potrzeb, myślimy 'Jak to wszystko osiągnąć' i wszystko byłoby w porządku, może nawet udało by się nam złapać to szczęście którego tak pragniemy, ale niestety, zawsze znajdzie się ktoś taki, kto spróbuje kierować naszym życiem. Ktoś taki, kto zatruje nasze serca, dusze, umysły. Zawsze jest ktoś, kto wprowadzi nas na złą ścieżkę, nawet gdy tego nie chce. Ale przecież, człowiek tak naprawdę wszystko robi świadomie.
W momencie, gdy ktoś próbuje nas zmieniać, doradzać nam, prawić kazania, w takich momentach, gdy myślimy, że ktoś próbuje nam pomóc i że nam pomaga, tak naprawdę tracimy wszystko, często bezpowrotnie.
No bo przecież, nie wystarczą same słowa. Słowa to tylko splot liter. Czyny mogą więcej i to jest niezmienna prawda.


Masło maślane.
Miłego dnia.