do Profesora z Nieba
do tej pory trudno mi w to wszystko uwierzyć, co rok temu z mamą, z całą rodziną przechodziliśmy...trudno to wszystko wyrazić, trudno opisać słowami...mimo, że tak dobrze pamietęm każdy dzień, każdą godzinę, każdą minutę...miliony kroków pod drzwi pooperacyjnej...
niesamowita mistyka i przeniesienie duchowe w szpitalnej kapliczce...
dzień po dniu
dzień po dniu
czyżby w moim sercu znów zabrakło Boga?!
czy musi zdarzyć się nieszczęście, bym zwróciła ku Tobie Twarz?!
tak mi wstyd.
Boże, ratuj mnie przed moimi grzesznymi myślami...
Boże, dziękuję Ci za te dwa ząbki, które miały prawo wypaść.
;*
minął rok od ostatniej operacji Zosi.
Inni zdjęcia: Dzwoniec jerklufoto... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24