Nazwij to Sam.

Dawno mnie tu nie było. Nie będę upiększał mojej wypowiedzi różnymi kolorami bo w końcu niby chodzi o treść. Znalazłem się tu znów, za sprawą Ramony, która przypomniała mi o tym wylewaczu emocji jakim jest Photoblog:) Wydarzyło się wiele przez ten czas... nie wiem czy nie za wiele. Potracone kontakty z kilkoma ważnymi osobami za co bardzo je przepraszam i one wiedzą, że to do nich:) Zaniedbuję naukę na studiach w chuj! Mam pracę, z której rezygnuje bo to przez nią nie mam czasu dla moich znajomych i dla siebie samego. Trzeba znaleść coś normalnego. Zakład z Kredensem o zrobieniu ze mnie koksa zmierza w dobrym kierunku także jedyna moja haha! Pora roku genialna:) Wychodze wolnymi wieczorami sam i ide po tym śniegu zastanawiając się co jeszcze mi nie wyjdzie w życiu. Szybko robi się zimno więc wielu rzeczy nie wymyśle ale klimat miazga:) Moja ekipa... mojej ekipy już nie ma. Nie ma naszego przystankowego, zgranego kliamatu i wydaje mi się, że już nie wróci.

Co do spraw sercowych kolejna wpadka, kolejne niepowodzenie. Wydaje mi się, że to nei dla mnie. Nie potrafię ani razu tego dobrze rozegrać i za każdym razem chodzi o to, że jestem za wporządku! Apel do facetów ---> Najpierw związek, a potem przyjaźń! Nigdy nie odwrotnie :) "Masz dziewczynę, nie oddawaj duszy tylko serce. Pamiętam to jak dziś, ja oddałem duszę, dziś z tego nie ma nic". Kurwa ja już zapomniałem jak to jest być szczęśliwym tak w 100%!

Bilans ujemny. Joł!