W parę minut coraz starszy.
Latka lecą, czas mija, a na karku juz 18. Jak to mówią kamień milowy zaliczony. W ciąż nie mogę w to uwierzyć, że już jestem taki stary. A pamiętam jeszcze, jak by to było wczoraj, czasy podstawówki, gimnazjum - to były coś.

Za mną wspaniały okres. Tyle zdobytych doświadczeń, wiele wspaniałych przeżyć, przygód. Coś wspaniałego. 

18... nie chciałem dorosnąć, wolałbym być dzieckiem. sycić wzrok kolorami, liczyć krok chodnikami idąc co dnia, być nie świadomym tego jak to wygląda, żyć beztrosko. Nie no niestety tak sie nie da, takie jest już życie.
Przyjdą nowe obowiązki, zacznie się wszystko komplikować.  Ktoś powie," Rzepa gdzie twój optymizm?" No kurde, nie wiem. Kryzys osiemnastkowicza. 

Musze zebrać sie do kupy, i popracować troche nad sobą. Do dzieła!!

Dziękuje wszystkim z prezęty za te małe i duże. Ale prezenty nie są ważne.

Dziękuje za waszą obecność, i że mnie lubicie takie jakim jestem.

Myśl na dziś:

"Wolałbym być dzieckiem i bawić się papierowymi samolotami niż być mężczyzną i bawić się sercem kobiety."