Czasami to naprawdę chciałabym się zmienić...

Z romantyczki jaką jestem w pewną siebie dziewczynę, którą chłopacy by lubilii szanowali i chętnie z nią rozmawiali...A nie cichą szarą myszką żyjącą w swoich marzeniach i swoim świecie...

Lubię siebie, ale czasami wolałabym spróbować czegoś innego...

Być taką jak wiele moich koleżanek wygadanych i wgl...

Czasami niektórzy ludzie mówią mi,że jestem za dobra... Tak szczerze to mają rację...

W szkole miła, uprzejma każdemu nauczycielowi mówiąca

,, Dzień dobry"

Do koleżanek także uprzejma i pomocna:p

Stara się wszystkim pomagać , bo lubię to nie sprawia mi to problemu, ale czasami jest mi przykro jak ja potrzebuję jakiejś pomocy a ktoś mnie ignoruje...

Nie lubię czegoś takiego, bo czuję się wtedy tak jak ktoś by mnie miał gdzieś i miał wyrąbane na moją osobę:(

Idąc ulicą to już wgl czuję się okropnie widząc starszych ludzi, którzy idą z ciężkimi siatkami zakupów i nikt im  nie pomaga:( Czasami zapytam się czy ktoś nie potrzebuje pomocy, ale większość osób traktuje to jako jakiś żart czy coś w tym stylu:(

W sklepie ustępuje kolejkę starszym...

W autobusie wracając ze szkoły to już w ogóle, gdy widzę starszą osobę zaraz ustępuję miejsca...

Wiele osób się śmieje z mojego zachowania,że tak się zachowuję,ale ja inaczej nie potrafię,

bo jeśli zrobiłabym inaczej miałabym wyrzutu sumienia,że jestem taka jak inni bezuczuciowa i ,,bez serca'' do starszych...

Robię to z myślą,że jeżeli sama będę  kiedyś starsza to inni będą się zachowywać w stosunku do mnie tak jak ja to robię...

Dobroć