Belgia

BELGIA

2008/ 2009 r.

Gent - Bruksela - Antwerpia

Do Belgii przyjechałam tuż po Bożym Narodzeniu. Zamieszkałam u miejscowej rodziny, która ani przez moment nie traktowała mnie, jak obcą osobę. Zostałam przyjęta bardzo serdecznie, a po powrocie do kraju jeszcze długo utrzymywaliśmy kontakt, wymieniając się kolejnymi spostrzeżeniami na temat naszych krajów;)

Belgia to w zasadzie centrum Europy, gdyż to właśnie tam znajduje się centrala UE i Kwatera Główna NATO. Sądziłam, że wszystko w tym kraju będzie koncentrowało się na polityce. A jednak nie. Belgia to przede wszystkim pyszne czekoladki, frytki z majonezem i liczne browary.

Kraj ten wiele tradycji przejął od zachodniego sąsiada. Belgowie wraz z Francuzami świętują 14 lipca i podobnie obchodzą święta Wielkiej Nocy i Bożego Narodzenia. Mieszkańcy południa kraju przejęli również język francuski, który jest w Belgii językiem urzędowym. Belgowie z południa mówią po flamandzku. Różnica między tymi dwoma językami jest szalenie wyraźna. Na południu państwa trudno znaleźć kogoś, kto zna flamandzki i na odwrót.

Belgowie są fantastycznymi ludźmi. Ci, których spotkałam są bardzo uprzejmi, serdeczni i pomocni, jednak podobnie, jak w Szwajcarii odczuwa się tu minimalny dystans między ludźmi.

Szczególnym miejscem w stolicy tego kraju jest Grand Place. Mowę zabierają przepiękne kamienice, a uroczym kawiarniom aż trudno powiedzieć "nie". Jednak hitem jest oczywiście Manneken Pis, najsłynniejszy siusiający chłopak na świecie:)

Pięknym miejscem jest centrum Antwerpii, której nie wolno pominąć w trakcie zwiedzania kraju.

Podczas mojego pobytu, uroku zwiedzanym miejscom z pewnością dodawał padający śnieg, które miękko układał się na budynkach, oknach i chodnikach. Nie wiem, czy Belgia byłaby tak bajkowa inną porą roku.

Samej Brukseli trzeba poświęcić przynajmniej kilka dni, bo nie sposób poznać jej tajemnic w kilka godzin.

Jednak... Belgia, jak Belgia. Poza wymienionymi miejscami, inne nie podbiły mojego serca;)