przypomnialam sobie jak bardzo nie cierpie smaku golden americanow red, ale przeciez je uwielbiam.

chce miec choc troche wspomnien.

niesamowicie tesknie. najgorsze jest to, ze juz nic nie bedzie takie samo. chyba wolalabym powtorke z rozrywki. dla kogo byla ona rozrywka, dla tego byla.

tesknie jak cholera. to przepolawia mnie na pol, potem na kolejne pol. z jednej twardej calosci staje sie drobnymi kawalkami. az dziwne, ze do siebie pasuja.

dlaczego to nie idzie po mojej mysli?

chcesz rozsmieszyc Pana Boga?

opowiedz mu o swoich planach.

edit 22 II 2009 :

goldenow nadal mi brak.

wszystkiego mi brak.

czytam znow ksiazki inne niz lektury i to jest lekiem na smutek. od poniedzialku znow zaczynam terapie ksiazkami ;p