Skandale i kombinacje cz.1

Niestety żużel to nie tylko piękne biegi ale także& skandale a takich sport żużlowy niestety zna nie jeden. Uprzedzam, że nie będzie to chronologiczne zestawienie. Dziś część pierwsza...

Skadnale i kombinacje cz.1

              Rok 1983 do Norden w Niemczech Zachodnich zjeżdża cała światowa czołówka na finał IMŚ. Dzień przed finałem odbywa się trening, na którym tor przypomina skałę. Na noc stadion zamknięto na cztery spusty i rozpoczęto zmianę przygotowania toru. Na drugi dzień wszyscy byli dość zdziwienie nową nawierzchnią oprócz jednego zawodnika... a był to gospodarz Egon Müller. Niemiec był doskonale spasowany z torem i nie dał szans rywalom. Z kompletem punktów zdobył złoto jedyne w historii niemieckiego żużla. Warto zaznaczyć, że Muller nie miał wcześniej większych osiągnięć na torach klasycznych. Kilka lat po zawodach przyznał, że sam nie wiedział kto zapłacił za spreparowanie toru.

              1984. Mecz Stal Rzeszów Unia Leszno. Stal walcząca o to aby nie jechać w barażach musi zremisować  a Unii mecz wystarczy... też zremisować. Po 11 biegach zrobiono przerwę, po której wszystkie biegi do końca Stal wygrała 5-1 co dało wynik 45-45. W jednym z wyścigów zawodnik z Leszna robił wszystko aby na ostatnich metrach nie wyprzedzić jadącego na zdefektowanym motocyklu zawodnika Stali. Jednak GKSŻ odebrała tytuł Unii a Stal pojechała w barażach z Unią Tarnów.

              1993. Pocking finał IMŚ na żużlu. O tytuł walczy Sam Ermolenko i Hans Nielsen. W 15 biegu dochodzi do bezpośredniego pojedynku między Nielsenem (8pkt) i Ermolenko (9pkt). Start pewnie wygrywa Sudden Sam jednak już na drugim okrążenia pod Amerykanina wchodzi Duńczyk. Ermolenko zauważa, że popełnił błąd prostuje maszynę i wjeżdża w Nielsena przy tym przewracając się. W tym przypadku jakiej by sędzia nie podjął decyzji była by ona kontrowersyjna. Zawodnicy mieli do siebie ogromne pretensje. Nielsen po tych zawodach powiedział co we wcześniejszym artykule przytaczałem: "Amerykanie są nawet mili jak wbijają nóż w plecy"

             1995. Był wybitny jeśli chodzi o skandale. Po GP Niemiec w Abensbergu na przedostatnim miejscu, które eliminowało z jazdy w GP Szwecji było dwóch zawodników Gary Havelock i Tommy Knudsen. Kundsen wygrał GP Niemiec ale w pierwszym GP we Wrocławiu złamał obojczyk co wykluczyło go z walki w Weiner Neustad. Postanowiono odsunąć na pozycję rezerwowego Havelocka ten jednak złożył odwołanie, które... przyjęto. Rezerwowym GP Linkoeping został Josh Larsen, który we wcześniejszych zawodach nie startował z powodu kontuzji (nota bene był to wielki talent z USA, który właśnie przez tą kontuzję nigdy nie został spełniony).  Władze GP chciały wyjść ze wszystkiego z twarzą więc Szwedom, którzy organizowali 4 rundę GP, zaproponowano aby nie było dzikiej karty i w to miejsce pojechał Amerykanin. Szwedzi postawili jednak twarde veto a władze speedwaya znowu się ugięły. W GP Abensbergu także Tomasz Gollob zaczynał pokazywać rogi. W Niemczech doszło do rękoczynów z Marvinem Coxem a GP Anglii w londyńskim Hackney Gollob został znokautowany przez Craiga Boyca. Jest jeden z największych skandali jakie miały miejsce w historii cyklu GP. Co ciekawe Gollob  był w tym okresie nie lubiany przez kibiców jak i zawodników. Kibice całe zajście na stadionie skwitowali brawami a żużlowcy złożyli się na karę finansową wymierzoną Australijczykowi. Rok 1995 był także interesujący na polskim podwórku i znowu w całych zamieszaniach główną rolę odgrywał... Tomasz Gollob. Finał IMP 1995 przeszedł do historii niestety ale nie ze względu na wymiar sportowy. Zawody miały bardzo ciekawy przebieg. Rewelacją turnieju był junior Polonii Piła Rafał Dobrucki, który pokonał samego Tomasza Golloba jednak w czwartym starcie Pilanin zanotował defekt. Mimo to pokonał w biegu dodatkowym Roberta Sawinę i zdobył brązowy medal. Skandal rozegrał się w boju o pierwsze miejsce. Tomasz Gollob po pięciu startach miał 14 punktów. Przed ostatnim wyścigiem dnia Piotr Świst miał ich 11 i aby stanąć do boju o złoto musiał 20 bieg wygrać. Dramaturgii całemu zdarzeniu dodawał fakt, że w połowie zawodów spadła ogromna ulewa, która zmieniła tor w bajoro. W ostatnim biegu na starcie stanęli Jacek Rempała, Jan Krzystyniak, Piotr Świst i Mirosław Kowalik. Kowalik w ogóle nie wyjechał do tego biegu a rezerwowy Kuczwalski także się na torze nie pojawił. Po starcie Świst był trzeci ale już na drugim łuku upadek notuje Krzystyniak. Świst traci drugiego rywala. Z dużą jednak przewagą prowadzi Jacek Rempała ale na trzecim okrążeniu zwalnia dzięki czemu na ostatnim okrążeniu Świst go mija. Dochodzi do biegu barażowego, który Gollob pewnie wygrywa. W parkingu dochodzi do przepychanek, Jacek Gollob uderza kogoś z ekipy Śwista. Po czym jego młodszy brat w wywiadzie tłumaczy, że nie widział tego mimo iż jak można zauważyć na relacji z tych zawodów Tomasz stał obok Jacka w tym momencie. Niesmak pozostał olbrzymi po tych zawodach. Na podium Gollob nie podał ręki Świstowi oraz miał ogromne pretensje, że cały parking pojechał na jednego zawodnika.

             1996. Finał DMŚ. Na ten sezon wprowadzono nowe przepisy, które mówiły o tym, że nie wolno nacinać opon (poprawiało to przyczepność ale zmniejszało żywotność opony, która mogła się szybko rozlecieć). Najlepsze ekipy postanowiły na finał DMŚ nie wystawić najlepszych zawodników. Tak więc Dania pojechała bez Nielsena, Knudsena (ale zadebiutował Nicki Pedersen), Szwedzi bez Rickardssona i Gustafssona, Anglia bez Lorama czy Louisa. Obsada była wzięta z łapanki. Jedynie Polacy zwietrzyli szansę na złoto i pojechali w najsilniejszym składzie do Diedenbergen i bez problemu przywieźli stamtąd mistrzowski tytuł tak gloryfikowany do ostatniej złotej ery polskiego żużla... CDN

Na dziś tyle za tydzień następne perełki za tydzień. Piszcie w komentarzach, których to brakuje niestety, co Wam utkwiło w pamięci z takich sytuacji, być może to wykorzystam.  Zapraszam do polubienia: http://www.facebook.com/pages/Kochamy-speedway/367248333345549 i zapraszam za tydzień.