Poniedziałęk.

Drodzy moi. Drugie tegoroczne białe gówno mamy za sobą, ledwo co nasze organizmy zdażyły się oswoić z minusową temperaturą u progu, a  zimowa aura zaskoczyła nas piętnastoma kreskami na termometrze, oczywiscie kreskami w dół. Niestety, co dla poniektórych. Wsumie jakby nie patrzeć święta bez śniegu to jak kanapka bez masła. Ale to według gustów...

Przed świętami zawsze dużo się dzieje w moim domu. Raz to odwantura z matką, kiedy indziej  totalna olewka i nic nie robienie. W tym roku natomiast, natura zażyczyła sobie aby był  remont. I mam kurwa rwmont. Dlaczegóż 'kurwa' można by zapytac, a nóż dlatego, że remont to syf, kurz, i robota od świtu do nocy. I mam teraz kuchnię jak  w burdel room, aczkolwiek nigdy nie byłam, więc stu procentowej pewnosci nie mam. Powoli domownicy zdobywają wyznaczony cel, więc jest nadzieja, że zdążymy do świąt!

Zdjęcia do dowodu odebrane, teraz tylko trzeba czekac mi do tego pieprzonego 27. Iść do urzędu wypełnić jakiś kwitek i znowu czekać. I co mi potem przyjdzie? Nic, starość. Czego panicznie się boje. Oczywsicie kwestia sylwestra jak co roku stoi pod wielkim znakiem zapytania. Różnica jest taka, iż w owym roku mam ochotę gdzieś wybyć. Zakładam, więc z góry, żę przyjdzie mi spędzić tę noc z mamą i jej koleżanką. Pożyjemy zabaczymy, nie ważne w sumie.

8 dnia roku nowego mamy bal. Studniówkowy, aczkolwiek to sto i iles tam dni. Sukienka zakupiona, ale  tylko dlatego by nie zostac na lodzie... Wcale nie marzy mi się wielki bal, jak u kopciucha. To tylko kolejna impreza w moim życiu, na która wsumie nie mam nawet kogo zabarac. W styczniu prawodopodobnie pierwsze wesele u mnie w rodzinie od ślubów moich parents, nie wiem czy to fajnie. Statystyki rodzinne podaja, żę wiecej u mnie rozwodów niż wesel. To przykre, ale prawdziwe. Osobiscie nie wiem co o tym myśłeć. Koniec chyba na dzisiaj. Ide na M jak Miłość. Głupie to, ale i tak wszyscy iglądaja... 

Nara.!.