"Podąż za mną w mrok z grunwaldzkim Mefisto,
wejdź ze mną w mrowisko, a zobaczysz to wszystko -
betonowe uroczysko
pełne zagubionych, tych poszukujących
i tych odnalezionych
nadziei promyk zostaw za sobą, podąż mą drogą
pośród tych co zawrócić nie mogą "
czasami niczego już nie czuje, oprócz pustki, niepewności smutku... czasem jest dobrze...śmieje się... ale ileż mozna... to męczy.... tak bardzo męczy :( nie chce takiego uczucia... nie chce...
chce być z kimś , śmiać się... w samotności, ciemności... ja po prostu się zatracam... nie pozwól mi byc samej .... nie chcę!
nie bać się nie bać się.
i zwyciężyć.