trutru

Jak zwykle nie było nikogo, kto mógł mi pomóc.

Jak zwykle nie zrobiłam czegoś, co powinnam zrobić.

Przepraszam, że nie przyjechałam. Kocham Cię.

I czekam na jutro. 

Nie wiem co czuję. Nie wiem czy mam się bać.

Czemu miałabym mieć wątpliwości? Nic nie jest łatwe.

Nic nie tracimy, a tylko możemy zyskać.

Zrobię wszystko co w mojej mocy, żeby było dobrze.

Jestem tylko twoja. A ty? ;]

Dziękuję za wuam Spół-dziel-nia.

Dziękuję tym, którzy zostali przy mnie.

Dziękuję, że jesteś, Kacper.

Po martwej, głupiej strunie, po fijołków woni, 
Po czyichś smutnych oczach, jakiejś białej dłoni. 
Jakichś światłach po nocy i szeptach w komorze, 
Po księżycu, po gwiazdach - mój Boże! mój Boże! - 
Gdzieś się gubi i zwija, przeciera pas lity, 
Po księżycu, po gwiazdach, po Rzeczpospolitej. 
Po sali idzie cisza przeraźliwa, blada 
I obok tęgich boszów w pierwszym rzędzie siada. 
Wzrok wlepia martwy, ślepy, w jakiś punkt na ścianie 
I patrzy w Mochnackiego, kiedy grać przestanie.