Koniec.

Czasem w życiu każdego człowieka przychodzi taki moment, w którym chce się wszystko poukładać, od nowa, tak jak należy. Bez względu na to ile i jakich błedów się popełniło trzeba dać sobie szanse na odbudowanie siebie. Przeanalizować, wybaczyć, zapomnieć o żalach, smutkach, dręczących sprawach, oddzielić to wszystko od teraźniejszości grubą kreską i zacząć żyć tak jak się tego pragnie.

Właśnie przyszedł taki moment. I chociaż dziwnie było, czytając te wszystkie usuwane wpisy, przypomnieć sobie przeszłość z perspektywy tamtych dni, to nie żałuje, że to zrobiłam.

W tym miejscu chciałabym pozdrowić przyjaciół, wrogów, znajomych, dawnych znajomych haha mamę, tate, rodzeństwo kuzynów, kuzynki

Miło było pisać tego fotobloga. Tymczasem pomyślcie o mnie kiedyś Zawieszam. Papa.