Wzorowane na zdjęciu Michała, przerobione chwilę po jego zrobieniu przeze mnie (dałem Alinę trochę dalej od brzegu niż była na początku). Z drogi powrotnej z basenu (który wychodzi na zdjęciach krystaliczne czysto :P)

Wczoraj na 19.15 byliśmy ekipą "sprzedającą pierdoły" zaproszeni do księdza Piotra na bardzo zaległą pizze. No ale w końcu stało się. Do 19.40 ustalaliśmy co kupujemy i gdzie to spożywamy. Wszyło na 3 pizze oraz, że jemy w salonie. W jego pokoju rozgrywała się inna epicka bitwa.

Mianowicie, p. Piotrek dostał od kolegi na święta dwa duże zestawy zamków z klocków LEGO: jeden tego nowego dupnego typu, który stał już złożony a drugi starego, dobrej szkoły z ostatniej dobrej serii. Po prostu rarytas. I za składanie (wyproszone przez 15 min mojego nieustannego błagania) tego zabytku mojego dzieciństwa się zabraliśmy. Tzn. ja, Kacper, Iga i Kaśka (czasem i ksiądz zostawiał swoich gości i dołączał do naszej zabawy). Do samego finału wytrwałą tylko nasza trójka panów. Ale to był dopiero początek zabawy! W zestawie starego typu znalazła się bombarda z naciągiem sprężynowym i pociskiem (inaczej po prostu mini pistolet do strzelania strzałkami). I z nim było najwięcej śmiechy. Ustawiałem księdzu ludziki z klocków, Kacper ładował a duchowny strzelał :D. Najlepiej to się trafiało w żołnierza z kielichem, którego zmontował ks. Piotrek i w (ładnie, parlamentarnie przeze mnie nazwaną czarownicę) kurtyzanę.

Sylwester zaplanowany i czka tylko na zrealizowanie :D

Wczoraj uczyłem się czekać i uczyłem się dobroci dla Kacpra (jego zdziwienie było co najmniej ogromne :D). Dzisiaj będę się uczył matematyki ;)

No i będzie kara. Masakryczna można by powiedzieć w przenośni i dosłownie.

Mimo iż nie lubię popu w praktycznie każdej postaci, ta piosenka ujęła mnie za teledysk. A konkretnie za kolory i pomysł wykonania. I pierwsze wersy piosenki. Ale to zostawiam do osobistej oceny <..>