Ponoć cuda się zdarzają.. Jeśli szczerze wierzymy. Ponoć nadzieję jest trudno stracić mimo tego, że jest krucha jak lód. I właśnie często zadaję sobie pytanie. Jak byłoby gdybyśmy mogli zacząć swoje życie od nowa z tym co wiemy teraz? Czy powtarzalibyśmy swoje błędy? A może od początku poszukiwali zupełnie innej ścieżki przez, którą dążylibyśmy pewnie. A później myślę, że przecież nikt nie wie dokąd zaprowadzi Go droga, którą właśnie idzie i nikt nie dowie się dokąd prowadzi ta droga dopóki nie dojdzie co " celu ". Nie raz załamujemy się i opuszczamy ręce. I nie sądziłam, że kiedyś to powiem.. Że powiem to co chcę tutaj napisać. Cuda naprawdę mogą się zdarzyć jeśli w nie uwierzymy. Może na samym początku warto dostrzegać te małe radości i czerpać z życia jak najwięcej, bo czy mamy pewność, że jutro nadejdzie?
" Przez wiele nocy modliliśmy się nie mając dowodu, że ktoś nas słyszy.. Ale w Naszym sercu była nadzieja, którą nie do końca rozumieliśmy. Teraz już się nie boimy, chociaż wiemy, że jest wiele rzeczy, które mogą budzić strach. W końcu byliśmy w stanie przenosić góry na długo przed tym zanim zrozumieliśmy, że to możliwe. Cuda mogą się wydarzyć jeśli w nie wierzysz, a nadzieję trudno zabić chociaż jest krucha. Kto wie jakie cuda mogą się zdarzyć jeśli w nie wierzysz.. Jakie się wydarzą jeśli uwierzysz ".
Nie możemy żyć bez wiary. To dzięki niej dochodzimy do swojego celu. Nie musimy też wchodzić na najwyższe szczyty, może właśnie o to chodzi? By iść nieco wolniej a rozglądać się? Czy nie pięknie jest poznawać? Tak często upadaliśmy, upadamy, tak często upadniemy.. I nie raz zgubimy się gdzieś, zwątpimy w to kim jesteśmy, czego chcemy, dokąd to wszystko nas tak właściwie prowadzi. W tym momencie przyjaciel jest największym skarbem.
Iść przed siebie, nie omijać tego co trudne, żyć, być, walczyć, potykać się, wstawać, latać. Iść przed siebie..
Mówiłam, że nie idzie mi pisanie tutaj. Widzę, że Ola ma mało czasu na pisanie tutaj, a, że znalazłam chwilę no to proszę. Jakiś zbiór myśli. To może dam jeszcze jakiś cytat na koniec?
" Może odważni nie żyją wiecznie, ale inni nie żyją wcale "
Dziękuję, Marta.