tylko dziś jestem na diecie.

UGH.

Tak strasznie długo mnie tu nie było, może niektóre z was się cieszyły z tego powody.

Postanowiłam wrócić, nie było dnia żebym nie myślała o tym jak okropnie wyglądam, jak tęsknie, jak bardzo pomocne było pisanie tutaj, do was, czytanie waszych słów, wzajemna motywacja.

Dostałam kilka niesamowicie życzliwych wiadomości, nie były zbyt wylewne były po prostu  niezwykle ciepłe, prosto z waszych serc trafiały do mojego.  To była ta mała-duża kropla która przelała życie na moją stronę, wracam żeby nie myśleć a podjąć walkę.

Opowiem tam jeszcze co się u mnie działo przez ten czas, jaki był powód mojego odejście.

Otóż miałam w swojej głowie bardzo nieprzyjemne obrazy, bałam się o swoje życie, jeszcze bardziej bałam się o życie bliskich mi osób. Nie radziłam sobie z gniewem, z emocjami ani tym co czułam.

Był również epizod pod tytułem pozytywne uczucie który bardzo mnie zgubił. Skupiłam się na tym, stratnie, przecież JA I MIŁOŚĆ wykluczamy się wzajemnie. Nie zasługuje na to, ani nikt nie zasługuje na moje oddanie. Zgłupiałam, wierzyłam bardzo, że to jest to, jego obecność sprawiała, że w moim świecie nie było zmartwień, znów pojawiła się mydlana bańka, plakietka z napisem szczęściara. Boże ależ to było głupie. Teoretycznie podchodziłam do tego z ogromnym dystansem, wiedziałam jak takie historie się kończą, starałam się dla niego, dla nas, na pewno nie dla siebie.

Skończyło się.

3 stycznia próba samobójcza,  4 stycznia trzy dniowy pobyt w szpitalu, płukanie żołądka, kroplówki, dużo snu.  Byłam rozbita, byłam zniszczona, ugrzęzłam w gównie.

Niedawno miałam pierwszą wizytę z psychologiem.  

 Wreszcie jakieś pozytywne doświadczenie.

Teraz jest już obecna chwila, jestem z wami. Wy też bądźcie obok. 

Bilans:

ś: placki ziemniaczane ze śmietaną i cukrem ok. 347kcal 

?: galaretka truskawkowa ok 110kcal 

+ kawa z mlekiem i cukrem, skoro już wróciłam to wole zdechnąć niż zjeść coś jeszcze. 

http://www.formspring.me/3xsick w razie jakichkolwiek pytań.