Moje życie,przecieka mi przez palce.Patrze na zegarek z myślą, że minęła cała wieczność odkąd spojrzałam na niego ostatni raz a minęło zaledwie kilka minut.Czas traci dla mnie swoją moc.Niby leczy rany,niby z biegiem czasu ludzie się zmieniają,dojrzewają,stają się dzięki niemu mądrzejsi.Zostawia ślady na ludzkich twarzach,spracowanych dłoniach...A ja?Ja, czuję sie jak podczas snu,w którym biegnę przed siebie,próbując dotrzeć do celu,ale cel ten staje się coraz bardziej odległy.Mam wiele marzeń,dużo zamierzeń,celów do zrealizowania ale kompletny brak motywacji do czegokolwiek powoduje,że czasem czuję sie jak małe dziecko,które zgubiło się po środku wielkiego miasta,zakrywa twarz i płacze,nie jest w stanie wypowiedzieć nawet swojego imienia,choć najchetniej wykrzyczałoby je,ale złość i gniew swoimi zimnymi rękoma trzymają je za szyję..Po długiej chwili dziecko to uspokaja się ale dalej trzyma w sobie cały gniew.Nie,nie jestem dzieckiem,nie jestem też dorosła.Stoję gdzieś pomiędzy.I próbuję cos z tym zrobić bo nie lubię braku konkretu.

Nie jestem dobrą córką.Nie jestem dobrą siostrą,dobrym przyjacielem ani nawet dobrą znajomą.Jestem leniwa,niezorganizowana,mam naturę melancholika.Ludzią pokazuję tylko to,co chcę żeby widzieli.Nie pokazuję uczuć.Często jestem zimna i złośliwa dla osób,na których zalezy mi najbardziej.Są dni kiedy patrze w lustro i uśmiecham się sama do siebie,ale są też dni kiedy widok własnej osoby przyprawia mnie o mdłości.Nie zależy mi żebyś Drogi czytelniku darzył mnie sympatią,nie chcę żebyś mnie tulił i głaskał po głowie.I tak tego nie docenię.Zdarza się,że nie chce Cie widzieć na oczy,że każde Twoje słowo powoduje u mnie napad frustracji i agresji.Są dni kiedy jesteś dla mnie całkowicie nie widzialny, jesteś dla mnie nikim.

JESTEM JEDNOSTKĄ AUTONOMICZNĄ.

(I wiesz człowieku,nie zmienię się.Choćbyś chciał życie za mnie oddać to ja nadal będę pieprzoną egoistką.)

Nastapił pewien rodzaj przełomu w moim życiu.

Hierarchia wartości wróciła z naprawy.

Robie złe rzeczy,ale cel uświęca środki.

A Ty nawet sie nie waż mnie umoralniac bo i tak mam na Ciebie wyjebane.

Whatever...

Michał...

;*