190 pięknych dni.

 

 

 

Tak to właśnie dzisiaj mam ochotę coś tu napisać.

To właśnie dzisiaj dotarło do mnie w 100%, że mam prawdziwy skarb.

To właśnie dzisiaj mogłam delektować się obecnością Jego przez 11h.

 

Nie potrafię opisać jak bardzo moje życie zmieniło się przez pół roku

i jak bardzo te zmiany mi się podobają

Nie potrafię opisać jak bardzo Go kocham.

Nie potrafię opisać co czuję, gdy muszę się z  Nim pożegnać,

wiem tylko, że czuję wtedy taki ból w sercu,spowodowany świadomością,

że zaraz już Go nie będe mieć przy sobie.

 

Nigdy nie pomyślałabym,że mogę czuć się tak jak teraz.

A czuję się niesamowicie szczęśliwa.

 

I nie wierzę w to, że w związku po jakimś czasie ludzie zaczynają się sobą nudzić.

Bynajmniej w moim przypadku to się nie sprawdza, jest wręcz na odwrót.

Im dłużej z Nim jestem, tym bardziej za Nim tęsknie,gdy Go nie widzę,

tym bardziej Go kocham, a kocham Go z dnia na dzień coraz mocniej.

 

I powiem Wam, że nigdy nie byłam w życiu niczego pewna, a teraz..

mam w swoim życiu trzy pewniki:

pierwszy: nie chcę zmieniać swojego życia,bo takie z Nim jest piękne.

drugi: chcę iść przez to życie tylko i wyłącznie z Nim.

trzeci: kocham Go i kochać nie przestanę, bo nie potrafię i nie chce.