something.

Dawno mnie tutaj nie było.

Dawno się chyba wam nie zwierzałam..

Nie wiem co pisać, od czego zacząć.

Może od tego, że od września moje nastawienie

do życia się zmieniło?

Czy może od tego, że nie ogarniam każdych kolejnych

dni mojego życia?

Ostatnio czuję się jakbym grała w jakimś filmie.

I tak strasznie chciałabym tak jak nieudaną scenę filmową cofnąć

daną chwilę i  "zagrać" od nowa. 

Chciałabym cofnąć czas.

Chciałabym go zatrzymać.

i też chciałabym go przewinąć.

Chciałabym wymazać kilka chwil z pamięci i po prostu nie pamiętać.

Mam nieogarnięte przez moją zagubioną świadomość myśli, które

nie pozwalają mi spać.. czasem nawet oddychać.

Boję się o każdy kolejny dzień. Boję się, że upadnę i nie wstane.

I chodź wiem, że mam Ciebie i wiele innych osób, które mi pomagają

boję się,że spadne w otchłań tego co nie pozwala mi normalnie żyć i zagubię się 

nie znajdując już drogi powrotnej. 

Tak bardzo cieszę się, że Cie mam.

Ty nie pozwalasz mi upaść

Ty dbasz o moje bezpieczeństwo

Kochasz mnie nie oczekując nic w zamian.

Ja Ciebie też kocham. 

 

 

Piotruś<3