... Ale czasami ukrywają się pod przykrywką Aniołków :P 

Ogólnie tak pomyślałam, że wstawię zdjęcie z moją bratanicą młodszego kalibru:P

Oto Mati xD Mati zaczyna mieć oczy podobnej barwy do mojej, przez co wygląda bardziej na moje dziecko, niż dziecko mojego brata i mojej bratowej:) 

Ogółem ja dzieci nie lubię, chyba że w potrawce duszonej z warzywami. Ale te moje potworzyce są całkiem urocze... Czasami... Nieczęsto... Rzadko... Prawie nigdy :D 

Hahaha :) 
Ale nie mogę powiedzieć, że nie będzie mi ich brakować, kiedy się stąd wyprowadzę. Takie małe potworki potrafią być pocieszne... Na przykład jak rzuci Cię facet.

Ty płaczesz, bo nie umiesz wytrzymać, a taki potworek się ciebie pyta:
- Ciocia?

- nie, nic mi nie jest, Ciocia tylko płacze przez debila takiego

- Nie płac ciocia! ( tutaj podchodzi i przytula się do Twojej nogi)

- Chciałabym nie płakać, ale zostałam sama...

- Nie płakuj! Nie zostałaś sama. Mama przyjdzie i będzie Ciebie pilnować. I mnie i Marte... Nie płac.

Echhh :) I nie jeden raz kiedy mi smutno, że jestem sama... Przychodzi potworek i mówi:

- Kocham Cię ciocia!

albo

- Lubię Cię wiesz?

Hehehe, oczywiscie to ta starsza, ale młodsza też się przytuli i powie: Ne płakaj! :)

Także nie są takie złe te małe Potwory. Mimo, że czasami mam ochotę podusić.

Dobrze, że moje dzieciaki są dorosłe:P Bo nie wiem czy bym wytrzymała :P hehehe