Dodano: 15 LIPCA 2013
Udaję radość, której we mnie nie ma,
ukrywam smutek, żeby nie martwić tych ,
którzy mnie kochają i troszczą się o mnie.
Niedawno dochodziły do mnie straszne myśli.
Nocą przed zaśnięciem odbywam ze sobą długie rozmowy,
staram się odegnać złe myśli,
bo byłaby to niewdzięczność wobec wszystkich,
ucieczka, jeszcze jedna tragedia na tym i tak już pełnym nieszczęść świecie .
Jak dotąd, dałam tylko jeden dowód odwagi: nie zabiłam się.
