portobello.

chlopcze, intensywnie marze o tobie, o wspolnych wypadach na bajkowe portobello, gdzie sztukmistrze wygrywaja akordy zycia na kontrabasie zbierajac pieniadze do kapelusza bedacego mieszkaniem krolika. spacerujac za rece karmilibysmy golebie frytkami, kolorowe plakaty na stacji metra bylyby niczym w porownaniu z naszymi emocjami. twoje usta slodkie jak kilogram cukru sprawilyby, ze naprawde gotowa bylabym zmienic swoje zycie. pic herbate bez cukru i zwalczyc swoj kaprysjonalizm. przesiadywalibysmy na ulicach notting hill od czwartej do czwartej wlacznie, przyczyniajac sie do zbicia fortun przez arabskich kebab mistrzow. chlopcze, o zapachu slodkiej waty cukrowej, prosty w swej prostocie ze az staje sie to paradoksem, bo takich ludzi nie ma juz nawet na cosobotnim targu antykow portobello, badz moim. styczniem, lutym, marcem, kwietniem, majem, czerwcem, lipcem, sierpniem, wrzesniem, pazdziernikiem, listopadem, grudniem, badz, moim badz, panie b. chce tego jak cholera.

[across one hundred and tenth street woman trying to catch the trick on the street, across one hundred and tenth street, you can find it all in the street. powrot myslowy na kolorowe ulice londynu, moje ulubione zdjecie zrobione o drugiej godzinie roku 2009 na bond street. o drugiej dziesiec. a dzis snieg, trzeci dzien lutego i brak perspektyw tak kolorowych na jutro.]