Carpe Diem 13

Carpe Diem

13 Rano obudziłam się o 11.00. Eric jeszcze spał. Dłonią musnęłam jego policzek i wyszłam spod kołdry.

- Gdzie idziesz? - Spytał zaspany.

- Może trzeba pomóc Megan...

- Chodź tu do mnie jeszcze. Pójdziemy potem.

- Ale... - Nie dał mi skończyć.

- Ale chodź. - Położyłam się na jego ramieniu patrząc na niego.

- Kocham cię. - W odpowiedzi pocałował mnie.

 - Cześć. - Powiedzieliśmy równocześnie.

- O wstaliście już? Obiad będzie za niedługo. - Uśmiechnęła się.

- Pomogę ci. - Zaoferowała się Jasmin.

- Nie wygłupiaj się. Przecież dam sobie radę. - Zaśmiała się.

Po obiedzie, poszliśmy w czwórkę z maluszkiem na spacer. Megan pokazała nam najbliższe okolice, które w większości znałem, jednak widziałem ciekawość w oczach Jasmin.

Około 14.00 postanowiliśmy wrócić do domu, gdzie czekała na Megan niespodzianka.

Na stole leżała karteczka z napisem:

"O 16.00 widzimy się przed blokiem.

Bruno ;*"

- Ale... - Ucięła Megan. - Wy coś wiecie na ten temat?

- Idź się lepiej zbierać. - Odparłem rozbawiony miną dziewczyny. - Zajmę się młodym.

- Pomożesz mi? - Skierowała się do Jasmin.

- No jasne.

- Aaa kotki dwa, małe bure obydwa... - Cichutko nuciłam Jackowi kołysankę bujając go. Czułam za sobą obecność Erica, jednak się nie odwróciłam.

- Chyba już śpi. - Szepnął. Powoli wstałam z łóżka i zaniosłam go do łóżeczka. Chłopak już wyszedł. Jeszcze chwilkę stałam nad maluszkiem, po czym wyszłam przymykając drzwi.

- Do twarzy ci z dzieckiem. - Cicho zachichotał.

- Przestań.

- Przepraszam. - Zbliżył się do mnie, łapiąc za biodra i podnosząc tak wysoko, żebym mogła swobodnie objąć go w talii. Delikatnie muskał moją skórę, kierując się do naszego pokoju. Położył mnie i zaczął kolejno odpinać guziczki mojej bluzki. Nie pozostawałam mu dłużna. Wnet oboje w samej bieliźnie doprowadzaliśmy swoje ciała do czerwoności. Zaczął pozbywać się ostatniej części garderoby - bielizny.

- Chyba nie powinniśmy. 

CDN.

Dacie radę 30 klików? ;)