Chwila
Świat odpływa,
A ja bezradny patrzę
I przyglądam się,
Życie ludzkie traci sens,
Myśl wyprzedza czas,
Każda chwila staje się wiecznością,
A ja pisząc przez łzy,
Z nadzieją unoszę oczy,
Ambicje mijają się z celem,
Coraz mocniej
Wierzę, że ktoś
Kiedyś przeczyta me słowa.
Zobaczy w nich człowieka
Niemal bezradnego,
Młodego kowala swego losu,
Który nie umie
Pogodzić się z porażką,
Pragnącego być kochanym,
Rozumianym i kimś wyjątkowym...
Tracąc nadzieje na miłość, traci siłę.
Teraz z lekkim śmiechem
Powtarza sobie te słowa,
Kocham życie...
Marcin Piechota