Tomuśi Kuba:D;*

Siedze tu w tym Wrocławiu i nawet nie mam żadnego swojego zdjecia zeby wrzucić,dlatego wrzucam to. no tak nie chce mi sie fatygować i isc po aparat.

Wczoraj "zdradziłam" Rafała z Olgą...hę?:D

no dzikie orgie przezywaleysmy oO

Olga!:*

Dalej nie mam zamiaru zwracać uwagi na plotki i ludzi. co z tego,ze Oni gadaja mi tyle rzeczy na raz. skad ja mam wiedziec czy to prawda? POMOCY!! ogarnąć sie .dobra i tak wiem,ze Oni są nieskonczeni w swoich urojonych światach jak Kosmos!

Tutejsza rzeczywistość jest jak zamki z piasku albo banki mydlane.

Stoje na jakimś dziwnym etapie życia i nie wiem co ze sobia zrobić. nie wiem co to za etap i nie wiem "na czym stoje"dlatego to mnie przeraża. Są na tym świecie ludzie,ktorzy według definicji psychiatrycznyc nie cierpią na chorobę psychiczną,a bardzo trudno im pomóc. Miotaja sie mniej lub bardziej, w zaleznosci od tego,na jakim etapie jest ich stan umyslu,czyli realizacja kolejnej koncepcji życiowej,ktora zazwyczaj upadła,bo nie wytrzymuje samotności. Zdarza sie,ze złapią w żagle pomyslny wiatr i wygraja walke. Musze tylko odnaleźć sens istnienia w sobie...

Dobra,zamuliłam... Koniec użalania sie nad sobą.