Miłość

Miłość to uczcie, które jest  nieodzowną częścią  naszego życia. Przejawia się w różnych postaciach. Istnieje miłość rodzicielska. Matka widząca dziejącą  się dziecku krzywdę, potrafi podnieść  ciężar przerastający jej możliwości fizyczne.  Innym rodzajem jest miłość braterska. Takie uczucie pomiędzy dwojgiem ludzi , potrafi przenosić góry, ale również  topić wszystkie lody. Większość  osób, którzy posiadają  swojego  "życiowego  brata",  łatwiej radzić sobie z napotkanymi przeszkodami. Trzecim chyba najbardziej nierozumianym  rodzajem jest miłość pomiędzy kobietą, a mężczyzną.  Życie jest znacznie  łatwiejsze, gdy obok nas stoi jakaś osoba. Wspiera  i motywuje do działania. Podnosi z porażek,  jak i chce nie dopuścić do nich.  Razem idziemy przez drogę, której celu nie znamy.  Wiemy jednak, że co by się nie działo, poradzimy sobie. Miłość jest jak droga.  Na samym początku  jest zwykłą, polną, posiadającą  mnóstwo  dziur. Łatamy je słowami,  ugniatamy rozmową.  W końcu  nasza droga  robi się szutrowa.  Częste spotkania, rozmowy  sprawiają, że jeszcze bardziej się utwardza.  Gdy jesteś na jakimś przyjęciu,  zauważasz młode pary po ich odosobnieniu od reszty osób.  Na początku każda miłość musi się sobą nacieszyć, dlatego na naszej drodze  kładziemy krawężnik.  Nie jest on jakimś największym odizolowaniem, jednak tak owe  występuje. W końcu  gdy nasza miłość rozkwita droga zamienia się na brukową.  Powstający chodnik czasami tylko jednostronny, jest jakby zaproszeniem dla innych osób, by podążali naszą drogą. Wiedząc, że jesteśmy  szczęśliwi razem, chcemy się tym pochwalić, chcemy przenieść chociaż trochę naszej miłości  na inne osoby.  Jednak nie zawsze jest dobrze. Czasami potrzebujemy  odpoczynku.  Do tego będą nam służyć ławki stojąca  na chodniku.  Czasami musimy nabrać siły  na dalszą drogę. Pojawiające się problemy są na początku trudne do rozwiązania. Po pewnym czasie uczymy jak się z nimi uporać. Na  drodze powstają lampy, które rozświetlają  nasze kroki.  Czujemy się pewniejsi w tym co robimy, co myślimy i co przede wszystkim czujemy względem  siebie.  Gdy na naszej drodze napotkamy przepaść.  Samemu nie jesteśmy w stanie  nic zrobić. Uczucie miłości jest tak wielkie że bez problemu potrafimy zbudować most i przebrnąć  na drugą stronę.  Idąc naszą drogą mijamy rożne miejsca.  Na samym  początku znajomości  widzieliśmy punkty naszych spotkań, następnie  domy rodzinne,  kościół, szpital, aż w końcu nasz własny dom.  Im dłużej  trwa nasza miłość  tym nasza droga jest szersza, asfaltowa,  niczym autostrada.  Jaki jest jej cel? Tak naprawę  miłość jest bezcelowa. Nie potrzebujemy czegoś obierać by się kochać. Chyba to jest najważniejsza cecha miłości.  sCoMMoN