daleko od rzeczywistości. 

gdzie taka zima?

czy jeszcze pamiętasz mnie?

dokładnie szósty stycznia, nie mogłam się oprzeć.

i były to spacery beztroskie.

bardzo luźne...

ja sama, śnieg, słońce, mróz, muzyka.

cisza w sercu, cisza w głowie.

no stress.

idealnie, wręcz koncertowa perfekcja.

bez żalu. bez pretensji.

tak było dobrze...

jest cudownie, bo śnieg zawsze w sercu.

przed oczyma wyobraźni.

niech będzie tak biało,

to wtedy było dla mnie ważne...

a może najważniejsze?

to jest może nieco zabawne,

a może trochę intrygujące,

ale jest jeszcze spokojniej.

a myślałam, że najlepszy etap w życiu już za mną...

niespodzinka.

w pogodzie był mróz,

w sercu był maj.

życiówka.

takie piękne powitanie wiosny...

10 km w 56:26.

jakbym śniła...

wiesz czego wymagam? be yourself, do what wants.

nigdy jedna osoba nie była w stanie tak tego rozegrać.

a może to złe słowa,

wystrczy powiedzieć, że tak miało być...

nothing gonna change destiny.

 - jest coś, po czym poznam prawdziwego?

 - ...on daje więcej, niż bierze.

 - poważnie?

 - i daje więcej niż jest w stanie dać.

 - niemożliwe!

 - dla prawdziwego nic nie jest niemożliwe.

bardzo pozytywnie,

zupełnie bez nerwów.

jakby świat się zatrzymał,

ale na pewno nie pomylił.

dobranoc!

^{tej miłości do zimy nikt mi nie odbierze...}