Jeżeli uda się pokochać choć jedną osobę, to życie ma sens.

Nawet, jeśli nie można być z tym człowiekiem.

Jestem samotna, zmęczona, smutna, jestem zadowolona, mam szczęście, mam pecha; mogę siebie opisać wszystkimi tymi słowami każdego dnia tygodnia. No i pewnie mogę też powiedzieć, że wszystko w porządku

Nie będzie wiecznie źle.

Za kilka tygodni, miesięcy, może za rok, czy dwa lata - wzejdzie słońce, które roztopi to, co zastygło mi w środku.

Serce, które przez Niego umarło.

Jeśli mogłabym mieć do Ciebie jedną prośbę,nie prosiłabym o to, byś mnie kochał

czy próbował zrozumieć moje uczucia.

Poprosiłabym o to, żebyś mnie nie zapomniał do końca życia.

To co do Ciebie czuję jest ważniejsze niż to

czy mieszkasz na tej samej ulicy czy na drugim końcu świata , jedź, gdzie chcesz.. rób,co musisz .. ale to nie pożegnanie , ale mieliśmy być ze sobą aż do końca teraz tylko to mi zostało, czas który mieliśmy spędzić razem rozmowy, które mogliśmy odbyć i rzeczy których nigdy nie powiedziała mnie mogę tego odzyskać. zasługuję na coś więcej, powinno być coś więcej.

Życie nie sprawia, że spotykasz ludzi, których chcesz spotkać. Życie daje Ci ludzi, którzy muszą Ci pomóc, zranić Cię, pokochać, opuścić i sprawić, że staniesz się osobą, którą masz się stać .

Chciałabym Ci powiedzieć, że tak troszkę mi tu pusto bez Ciebie, tak często wariuje, choć nie daję po sobie tego poznać. Tak mi wciąż czegoś brakuje i co chwilę natykam się na myśl, że żałuję, że Cię tu nie ma i nie chciałam nigdy poznać takich dni, nie chciałam nigdy znać dni bez Ciebie. Pierwszy tydzień bez Ciebie się kończy a mi wcale nie jest łatwiej.

Gdyby kiedyś brakło Ci Jego oczu, przypomnij sobie, co Cię tak cholernie boli.

Pamiętasz już? Po prostu przypomnij sobie, że Jemu Twoich oczu nie brakuje.

Nigdy nie dowiesz się, jak bardzo starałam się uśmiechać, kiedy czułam jak w środku rozpadam się na kawałki.

Najgorsze są chwilę, gdy pojawiasz się na chwilę w moim życiu wnosząc do niego mnóstwo energii, uśmiechu, niepohamowanego szczęścia, a potem znikasz zostawiając mnie taką jak wcześniej - dość przygnębioną, z masą wspomnień, nieszczęśliwą.