Musiałam to tłumić aby móc wyjść bez szwanku.

Najcudowniejsze uczucie na świecie kiedy tańczy z Tobą i mówi Ci jak trzeba postępować z facetami. Co i kiedy im wolno a czego nie. Testujecie to. Kiedy jego głos jest niezwykle delikatny i troskliwy. Kiedy wszyscy ludzie znikają i zostajecie sami. Kiedy trzyma Cię za rękę a Ty powoli obracasz się wokół własnej osi. Słuchasz jego instrukcji z ogromną uwagą a on przyciąga Cię do siebie i opowiada dalej.

Ktoś próbuje być wrednym i mówi, że pewnie wejdziecie razem. Odpowiadasz, że macie lepsze miejsca niż męska publiczna toaleta a gościa zatyka. Myjesz ręce i słyszysz głos faceta w kolejce: masz fajne, długie włosy. Nawet na niego nie patrzysz i mówisz: wiem. Kolejka przygląda wam się z ciekawością. Dopowiada: i fajnego chłopaka. Wychodzisz ze słowem "wiem" na ustach. On idzie za Tobą i mówi, że jesteś niesamowita. Śmiejesz się z tego bo nie potrafisz zrozumieć co było takiego niezwykłego.

Później prosisz go o jednego faceta. Tylko jednego a on się nie zgadza. Więc prosisz o dwóch, trzech, czekasz aż powie stop, czterech, zaczyna się irytować, pięciu, rozglądasz się poszukując, sześciu, siedmiu. Nie wytrzymuje.

Śmiejecie się z Twoich zdjęć. Bierze Twoją dłoń, zauważa ślad i robi coś o czym marzyłaś. Zbliża usta i próbuje zabrać całą złość i beznadziejność z tego miejsca. Kuca przed Tobą i chce wyczytać z oczu całą prawdę o przeszłości a Ty wstydzisz się siebie. I zastanawiasz się czy kiedyś zada pytanie.

I wracacie do domu.

Zapewne te ferie miną tak szybko, że nie będę widziała że w ogóle były.

Tak bardzo chciałabym pojechać do Gdańska.

Ale mam pełny grafik i puste konto.

Nie ujawnię aż tylu szczegółów.

Powiem tylko, że takich ludzi nie da się porównać.