Wybacz Oluś, ale mi się baaaardzo podoba to zdjęcie!

No i się rozjaśniło!

Nie dość, że jest zimno i biało(mrau!)

to jeszcze w szkole jest pięknie!

Jakoś nie czuję, że są jakieś lekcje.

I jakoś tak, no lepiej. Z wyjątkiem beznadziejnego poniedziałku!!!

Wczoraj byłam w SCK i było bardzo miło.

W ogóle! Co ja wczoraj przeżyłam!

Otóż. Barbarka zderzyła się ze ścianą, albo nie. Inaczej!

Barbarka nauczyła się przenikać ściany! Jest pięknie!

Jest motywacja, jest zmiana, jest chęć, są pomysły, jest odpowiedni człowiek

w odpowiednim miejscu, jest zima no i jest prawie wszytko!

Od wczoraj zmieniło się jakby wiele, choć żadnych większych skutków nie widać.

Ale czuję, że trafiłam w odpowiedni czas i przeszłam do innej sfery.

Jestem dumna z wczorajszego dnia i dzięki niemu zapominam o wrednym poniedziałku.

Do pełni radości brakuje mi tylko jednego spotkania. No może dwóch...

Mam nadzieję, że wreszcie wróci harmonia, bo ona jest bardzo

potrzebna każdemu.

Dziś stanęłam też twarzą w twarz z przeszłością.

Mogłam do niej wrócić, miałam to na wyciągnięcie ręki.

Odmówiłam, choć móżdżek się wkurzył, ale serce odetchnęło z ulgą!

I bardzo dobrze. Już widać pozytywny skutek! PODJĘCIE DOBREJ DECYZJI.

Na koniec daję tekst, który zawsze sprawia, że

zawsze widzę nadzieję. Piękny, nie za słodki optymizm.

Taki w sam raz ; )

I życzę Wam przenikania ścian!

Myślę sobie, że
Ta zima kiedyś musi minąć
Zazieleni się
Urośnie kilka drzew
Niedojedzony chleb
W ustach zdąży się rozpłynąć
A niedopity rum
Rozgrzeje jeszcze krew.

Zimny poniedziałek
Gorącą stanie się niedzielą
To co nie pozmywane
Samo zmyje się
Nieśmiały dotąd głos
Odezwie się jak dzwon w kościele
A tego czego mało
Nie będzie wcale mniej...

Choć mało rozumiem
A dzwony fałszywe
Coś mówi mi, że
Jeszcze wszystko będzie możliwe

Nim stanie się tak
Jak gdyby nigdy nic nie było
Nim stanie się tak
JAK GDYBY NIGDY NIC

[witaj w domu!]

długo oczekiwany moment.

szczęśliwa?...