To nie koniec

To nie koniec.

Przez dość długi czas byłem nieaktywny, a raczej nieuchwytny właśnie tutaj, w tym wirtualnym kącie, gdzie dość często wyrzucałem swoje przemyślenia i wracałem do pięknych chwil, które na swój sposób dawały mi odrobinę spełnienia, refleksji.
Dzisiaj po czterech miesiącach piszę kolejny wpis i wklepując każdą kolejną literkę w klawiaturze mam w sobie dokładnie te same uczucia jak sprzed czterech miesięcy.
Nie będę opowiadać czy coś się u mnie zmieniło przez te cztery miesiące czy też nie, wiem jedynie, że wciąż mam tak samo, że wciąż tęsknię za siostrą i jestem przy niej codziennie.... to się nigdy nie zmieni.

Chcę wyprzedzić i jednocześnie odpowiedzieć na wiele pytań, które nawiązywały do jednego mianownika, czy to już koniec? Moja odpowiedź jest bardzo prosta i oczywista. To nie koniec, z niczego nie zrezygnowałem.

Tak jak wielu z was zauważyło, że to miejsce to nie żaden tygodnik, miesięcznik czy cokolwiek innego, tylko zbiór wspomnień, zbiór przemyśleń, dlatego też nie robiłem tutaj niczego regularnie.
Jeśli któregoś dnia nadejdzie taki moment, że sam uznam w środku, że zrobiłem już wszystko co miałem do zrobienia, to się pożegnam w sposób jaki należy, a nie po prostu sobie odejdę.
Mam jeszcze wiele do powiedzenia.

Przyzywaczaiłem wielu z was do wspomnień w formie filmu, starałem się za każdym razem być w miarę swoich możliwości punktualny, lecz tym razem mi się nie udało. Filmu w piątą rocznicę odejścia wciąż nie ma, a ja nie będę obiecywać już żadnych terminów, wiem jedynie, że ten film będzie. Kilka miesięcy temu ktoś napisał komentarz, że zawiodłem dziewczyny, Ja nie mogę się z tym stwierdzeniem zgodzić, każdego dnia jestem przy nich, a to ważniejsze niż zrobienie filmu. Zawiodłem jedynie wszystkich tych, którzy czekali, żeby ten film obejrzeć.

Na sam koniec chcę dodać, że przeczytałem i odczytałem wszystkie wiadomości, komentarze i refleksje wypływające z waszej strony i jestem wdzięczny za to, że historia mojej siostry poruszyła tak wielu ludzi. Znałem Paulinkę najlepiej ze wszystkich i wiem, że na to wszystko zasłużyła, że to nie przypadek.... wystarczy na nią spojrzeć.