W rozumieniu pasterskim i gospodarczym hala w Tatrach oznaczała cały obszar położony w górach nadający się do wypasu i należący do jednego właściciela lub grupy właścicieli, często też od nazwiska właściciela brała swoją nazwę, np. Hala Goryczkowa, Hala Gąsienicowa.
Hala mogła obejmować całą dolinę (jak np. Hala Mała Łąka) lub jej część (jak np. Hala Smytnia czy Hala Pisana w Dolinie Kościeliskiej - na zdjęciu). W skład hali mogła wchodzić jedna lub więcej polan, równi czy płaśni, na których znajdowały się szałasy. Górale przez halę rozumieli zasadniczo teren nadający się do wypasu, ale niekoszony. Polana natomiast różniła się od hali tym, że była koszona. Polana nie musiała być ze wszystkich stron otoczona lasem, jeśli którąś część hali koszono, to również nazywano ją polaną. Turyści często błędnie nazywają każdą górską łąkę czy polanę halą, błędnie też ograniczają pojęcie hali tylko do tej jej części, która jest trawiasta i na której stoją szałasy. Polany z reguły wchodziły w skład hali, ale istniały także polany samodzielne, jak np. Siwa Polana.