jak ja to kocham

ciepłe wieczory spędzone na balkonie popijając kakao patrząc w gwiazdy

mogłabym tak cały czas

nie myśleć o niczym może czasem widząc spadającą gwiazde

bezsensownie pomyśleć życzenie

potem gdy już cały dom śpi puścić cicho muzyke

i zatracić się w tym szczesciu

docenic ta chwile wolnosci

wejsc przez okno po koc gdy juz bd doskwieral lekki chłód

wsłuchać się w szum lasu

zapalić papierosa nie mogac liczac na cos lepszego do palenia

i gdy juz sie tak znuży nie myślenie o niczym

zamknąć oczy i przypomniec sb te chwile z nimi

te odpały

te fazy

roześmiać się z własnej głupoty niszczenia się tymi środkami

i poprostu zasnąć

obudzić się przez pierwsze promienie słoneczne

świergot ptaków

i stojącą nad tb ciocią patrzącą na ciebie z taka troską

i nie podejrzewającą że jej baratanica

powoli zaczyna byc coraz większą ćpunką

nic nie mówi tylko siada obok i zapala papierosa

potem mowi

nie slucham jej tylko czasem gdy uwazam ze mowi cos wazniejszego

podziwam ją zawsze chciałabym być tak jak ona

wtulam się w nią i zaczynam cichu płakać

ona uspokająco głaszcze mnie po plecach

jest mi jak matka

tak chce jej o tym powiedziec ale sie boje

ze by nam sie kontakt zepsol

nie chcialabym zeby tez sie jeszcze bardziej o mnie martwila

i rozmaiwala ze mna jako psycholog

nie tego bym nie chciala

po chwili sie uspokajam

przychodzi jej mąż i mówi że idzie do pracy, że kawy mamy zrobione

i że Adrian jeszcze śpi

ona odpowiada że zaraz wejdziemy

wyszedł

odpalamy znowu fajki

nic nie mówi

czasem poprostu cisza jest lepsza niż rozmowa

wchodzimy do domu

ona sie zbiera do pracy

ja sie klade obok kuzyna staram sie jeszcze dospac

wkoncu bd musiala miec sily zeby sie z nim bawic przez caly dzien

dopoki ktores z nich nie wroci z pracy

nie dawno sie obudzil skurczybyk maly

jak zwykle obudzil mnie walac czyms w glowe

kiedys mu sie za to odplace ale jeszcze na to nie czas

pisze coraz dluzsze notki jestem w szoku

ale czuje ze potrzebuje takiehgo rozpisania sie

bo boje sie ze za niedlugo zwariuje

boje sie ze jak sie rodzina dowie pojde na odwyk

teraz jedyne co ciagle czuje to strach...