gim-bus

Proces zasypiania przebiega zupełnie odmiennie w czyjeś, bo nie swojej, aczkolwiek NIE znalezionej, koszulce na rapie ( te świnki przepełniaja me serce grozą O.O ).

I nic to, że wizualnie zbliża mnie to do wizerunku zupełnie stereotypowo - encyklopedycznego, stoprocentowego gimbusa, czego dodatkowo dopełnia fakt założenia full cap'a, którego przecież zażekałam się nigdy przenigdy nie przyodziać, a którego fragment daszku ( daszka? ) można dostrzec na wyżej załączonym obrazku.

Tak, teraz prawie czuję się jak chłopczyk.

Tak, zawsze chciałam być chłopczykiem.

Nie, moje pseudo - psycho marzenie się nie ziściło. I może thanks God, I'm a woman.

Ple ple ple ple, kolejne, przewlekłe napady przejściowej migreny z aurą owocują chorymi wywodami o niczym.

Nie, nie, o wszystkim.

Latające ważko - koniki na biegunach,

śpiewające kwiaty bez ust,

tańczące imbryczki,

biszkoptowe motyle,

złote popułudnia,

zegary bez wskazówek,

gąsienico - psy

i koty

i już teraz wiem, że moja córka, która kiedyś wyjdzie z kapusty, lub przyleci I klasą pasażerską z bocianem,

będzie zwać się Alicją.