98.

Dotąd myślałam, że to aby nie być taką samą jak reszta tej szarości to mój główny cel. I byłam dumna z tego, że to wiem, że dążę. A teraz jestem na siebie zła, że tak dużo czasu zajęło mi zrozumienie, że pogubiłam priorytety. Dlaczego skupiłam się na innych do tego stopnia, że zaczęłam zapominać o byciu po prostu sobą? A najgorsze jest to, że nie doszłam do tego sama. Przestaję ufać sobie, nie wiem co dla mnie dobre i gubię się w gąszczu myśli.

Jaki jest więc nowy cel? Być sobą. Po prostu. Robić to, co czuję, a może wyjdę na prostą. Żadnego porównywania się z kimkolwiek, tylko nauczenie się żyć ze sobą. Polubić siebie, tak po prostu.