niepokorne sny.

znowu żyję, jak w jakimś amoku. myśli w głowie wariują. nie wiem gdzie jestem, dokąd idę. wiem tylko, że szukam szczęścia, ale znaleźć nie mogę. znalazłam jedno, wielkie SZCZĘŚCIE.

mówią, że sny są ukazaniem naszych pragnień. od kilku dni śni mi się to samo... tzn, że tego pragnę? w takim razie pragnę nieosiągalnego... śni mi się to samo, ta sama scena, nie wiem skąd bierze się w mojej głowie... może zbyt długo udawałam, zbyt długo nie zauważałam, zbyt wielu rzeczy. zbyt wiele teraz muszę je ukrywać. jest już za późno. i tak będę czekać, i czekać... spóźniłam się. nienawidzę plotek. ludzie często widzą to, czego ja sama nie zauważam.

Żałuję, że nie widziałam? Z jednej strony nie, z drugiej, jakże bardzo tak.

dziś matura próbna... od kiedy Tuwim tworzy we współczesności?!     źle mi.

"Muszę wyjść z mroku,

By odzyskać swój spokój."