PIH

Adam Piechocki - PIH

Wspominamy przeszłość, marzymy o przyszłości Jak igły krople deszczu niechcianej codzienności.

Niczego nie da się naprawić,wyjaśnić,wymienić.

Bezpowrotna przeszłość dlatego mnie smuci, To wszystko minęło nigdy już nie wróci.

Czas zabijamy mimo, że goi rany. Pokolenia wiecznie tęsknią, żyją mitem.

Samotność jak gorączka, nocą dopada.

W piątek już się mówi o kolejnym weekendzie.

Myślę o Tobie i jakoś nie mogę przestać,cały mój świat w Twojej osobie się streszczał.

Ja mam swój zamknięty świat z własnym Olimpem, ty masz zakłamaną twarz w stylu - z deszczu pod rynnę. 

Biegnę przed siebie nieznaną mi drogą, nie wiem gdzie, po co i nie wiem dla kogo

 Zostało tylko echo ciebie już tu nie ma, nie zmienimy już nic..

Potrafisz oddychać, ale nie potrafisz żyć.

dodawajcie, klikajcie fajne, komentujcie