No to mamy zadanie. W gruncie rzeczy Maks to fajny chłopak. Wysoki, szczupły, dłuższe blond włosy, zielone oczka, mądry, zna najlepsze kawały i kiedy trzeba - poważny. Można powiedziec, że idealny. Ale ja go znam 8 lat. To właściwie brat.

- Maks ! - Zawołałam.

- Słucham? - Odwrócił się powoli.

- Cześc. Jesteś zajęty dziś o 18?

- Miałem zamiar pograc na gitarze. Wpadnij.

- Dziękuje za zaproszenie. Wpadne na pewno.

    Nic nie odpowiedział, tylko wśmiechnął się.

  17.30 stoje przed lustrem i się stroje. Po co? Dlaczego? Nie wiem. Przecież wcale mi się nie podoba...

   Punkt 18 pukam do jego pokoju.

- Heej !

- Pięknie wyglądasz... Ale po co się przebrałaś?

   Zgasił mnie tym pytaniem.

- Napisałem specjalną piosenkę dla Ciebie.

  Usiadłam na łóżku. To chyba jedyny chłopak który dba o porządek w pokoju.

    Rany... Jak usłyszałam pierwszy dźwięk-ciarki przeszły mi po całym ciele. Ah...jak on cudownie gra! A jego głos.. Oh... Rozmarzyłam się... Jego głos był ciepły, miękki i chciałoby się go słuchac godzinami..

- Iza?

- Taaak? - Była jeszcze w tamtym świecie.

- Wszystko w porządku?

- Maks... To była magia..

- Nie. To tylko moja muzyka.

- Jesteś genialny !

      I zaczęliśmy się namiętnie całowac. Oh...

                    KOCHAM GO !

      Szkoda, że rodzice są tam. Pewnie cieszą się razem za mną. Chciałabym zobaczyc jak się cieszą. Brakuje mi ich.

 Wiem, że piszę krótkie opowidania ale chyba takie lepiej mi wychodzą