3.

- Amanda, bo widzisz.. Ja spacjalnie do Ciebie zadzwoniłem... Marcelina to tylko moja bardzo bliska kuzynka. Poprosiła mnie, abym z nią ,,chodził". Chciała, żeby taki jeden.. no Twój brat..zwrócił na nią uwagę. Ogólnie to super dziewczyna. Z resztą znasz ją też dobrze. Specjalnie pozwalałem się jej ośmieszac...

-Paweł.. ale to nie ma sensu..

- Wiem, wiem. Ale mam w tym swój własny interes... Przynajmniej zwróciłaś na mnie uwagę..

- Kocham Cię... - poiwedziała cichym głosem.

- Słucham?!

-Kocham Cię Paweł.

- Kocham Cię Amanda.

- Dobranoc !

- Dobranoc skarbie! Śpij dobrze. Kocham Cię .

     Amanda odłorzyła telefon z szerokim uśmiechem na twarzy. Dostała sms'a. Wiedziała od kogo.

- Dobranoc Kotku :* Słodkich snów, jak Ty! :* Kocham Cię! <3 i tak szybko się ode mnie nie uwolnisz ! :* <3

- Nawet nie chce. - pomyślała.

     Rano obudziła się we wspaniałym humorze. Zeszła na dół do kuchni, a tam czekało na nią przepuszne śniadanie. Ucałowała rodziców na dzień dobry.

- Kocham Cię mama. Kocham Cię tata.

- My Ciebie również, córeczko.

      Całemu niecodziennemu zdarzeniu, pzyglądał się starszy brat Amandy - Arek.

- A ja to co?! - zaśmiał się brat.

      Amanda podeszła do niego, mocno przytuliła, ucałowała i szepnęła do ucha:

- Marcelina ma coś do Ciebie... Porozmawiaj z nią... Kocham Cię Arek.

- Marcelina?! Nie śmiej się ze mnie! Przecież wiesz, że ona mi się podoba. Kocham Cię Amanda.

     Przed szkołą czekał na nią Paweł. Na przywitanie pocałował ją namiętnie i później wziął ją za rękę.

- Wiesz.. Ja tak naprawdę mało wiem o Tobie..

- To nic.. :*

    Zadzwonił dzwonek i musieli się z rozstac. Amanda chodziła do 2 klasy z Marceliną. Arek i Paweł do 3.

    Po lekcji zakochani zmierzali ku boisku, gdy nagle spostrzegli śmiejących się Arka i Marcelinę.

KONIEC.