"O jak pan P się rozbrykał.

Witam was, tu wasz mentor. Nie mam innych zdjęć - witam was koniec tematu.

Były i powrócą miłe wydarzenia, gdy na pare godzin trzeba będzie wypchać po brzegi plecak, a na miejscu wszystko stanie się lżejsze, głowa i czucie, gdy z dala od pleców będzie plecak. Nie mogę się doczekać, aż ostatecznie rozpakuję plecak i nie będę musiał się pakować.

XC

Pomarańczy kwiat pragnę mieć, bo jesteś szafirkiem i wiem, że jesteśmy jak bez podwójny, daję Ci swą różę.

Wykute w sobie z materiału niezniszczalnego

Czekające na tego ostatniego nieubłagalnego

Zadającego ranę, która dla bliskich bywa ostra

Nadal będzie żyć w pustym odbiciu lustra

Jak czas samotnie mijający bez końca

Prześwieci wszystkie najjaśnejsze słońca

I może głuchy pozostanie na to cały świat

Ale najcenniejszy to ten własny kwiat

P.S. Guz na głowie po czeskiej stronie, ale zakwasy.

Pragnę wydawać z Tobą niezrozumiałe dźwięki w sytuacji w, której je zrozumiemy