Każdego dnia, każdej nocy prowadzę ciche wizualizacje we własnym umyśle, przeistaczam każdy fragment mojego życia w 'gdybyś tu był'. Takie sytuacje najprostsze, te całkiem zwyczajne. Wiesz, w mojej głowie to wszystko wygląda inaczej. Życie po prostu zwalnia, jest nieskomplikowane, harmonijne i tak bardzo wyjątkowe. Pomagasz mi czasem w matematyce, zabierasz na gorącą czekoladę z bitą śmietaną i przytulasz mocno, gdy jest mi źle. Ja prasuję Ci koszulkę , pomagam w malowaniu pokoju i robię wszystko, byś się uśmiechnął, jak jest Ci smutno. Robię zakupy, gotuję Ci obiad, gdy Twoi rodzice wyjadą, i kochamy się na kuchennym blacie, nie jedząc w końcu nic. Rozkładamy koc w parku, jemy te same owoce i czytamy zupełnie różne książki. Nocujesz u mnie, gdy boję się zasnąć, choć przecież nie boję się ciemności. Boję się, że Cię nie ma, a gdy trzymam Cię za rękę, to musisz przecież być, prawda?... Więc zasypiam wtulona w Twoją bluzę, czuję Twój zapach, a na ustach mam resztki smaku Twojej skóry. Wszystko takie realne. Połykam Twoje łzy, Ty poruszasz moim sercem.
I tyle zostało po mnie. Tylko Ty i setki wspomnień...

Kocham Cię.