hejho, pysiu

Kangurku najsłodszy mój! 
Co ja mam Ci tu naskrobać, co..?

Po pierwsze - wiedz, że przez moją twarz znacząco mogą spaść Ci statystyki, o ile na takowe zwracasz uwagę. Nawet jeśli tego nie robisz... i tak spadną.
Po drugie - miało być ładnie, a ja już zaczynam marudzić! To takie egoistyczne. Przejdę do rzeczy.

Do rzeczy... Hm.
Strasznie niecierpliwy i niezdecydowany z Ciebie Kangurek, wiesz? Strasznie~ I uparty, i nieznośny, i tak uroooczo wstydliwy... Ale i tak Cię kocham.
Tak mocno jak nikt nikogo, daję słowo! Kocham Twój słodki głosik, nieustanne zmiany pozycji, zawstydzenie; Twój upór, niezdecydowanie i niecierpliwość też kocham. Zarówno pomimo, jak i za. Twój pyszczek też. Ba; wszystko, co jest z Tobą związane nawet w najmniejszy sposób. 
O, kocham też Twoje egipskie stópki! Mój Ty słodki faraonie. Chyba że wolisz być moją Kleopatrą, mm..? 

Mam na Twoim punkcie fioła, zdecydowanie. Nie mogę się doczekać, kiedy znowu będę Ci czytać, choć to dziwne, zważywszy na to, że rozmów przez telefon nienawidzę... Ale z Tobą wszystko jest inne, lepsze, piękniejsze, nawet jeśli w grę wchodzi tak prozaiczna czynność. Lubię sposób, w jaki sprawiasz, że wszystko, co
kiedykolwiek miało znaczenie, blednie przy roli, jaką odgrywasz Ty. 

Mój scenariusz był bardzo słaby, póki się nie zjawiłaś. Tak jak chciałaś - jesteś moim bohaterem. Moim. Tylko.

I wyłącznie.

Lubię, kocham, uwielbiam, chcę, pragnę, nie oddam.

Przywłaszczam sobie Ciebie.

Na wieczne nieoddanie.

Kocham Cię.

Pamiętaj o tym.