123. Trzy kościoly

[b]Czeladź[/b] jest jednym z najstarszych miast Zagłębia Dąbrowskiego. Świadczy o tym z pewnością historia [b]złotego ołtarzyka[/b]:p o którym wczoraj pisaliśmy ([b]oddechnadziei[/b] stwierdziła [i]nie to złoto co się swieci[/i]) Nie można podać dokładnej daty powstania parafii w Czeladzi, choć wolno przypuszczać, że stało się to po kanonizacji Św. Stanisława, biskupa krakowskiego ze Szczepanowa, która odbyła się w Asyżu 17 września 1253 roku. Kanonizacji dokonał papież Innocenty IV. W roku 1260 w dokumencie księcia Władysława z Raciborza o przejęciu Czeladzi pojawia się imię Stefana, kapelana w Czeladzi. Można z tego wnioskować, że tego roku erygowano parafię. Nic dziwnego, że [b]patronem został[/b] nowo ogłoszony[b] polski święty, patron Polski i Krakowa[/b], cieszący się od swojej śmierci wielką czcią wiernych Św. Stanisław biskup krakowski ze Szczepanowa. W księdzie [i]Liber beneficiorum[/i] Jana Długosza z roku 1440 znajduje się zapis, że w Czeladzi znajduje się kościół parafialny pod wezwaniem Św. Stanisława Biskupa i Męczennika, który należy do biskupów krakowskich. Zbudowany jest z drzewa modrzewiowego. Istnieją przesłanki, z których można przypuszczać, że niezwykle gorliwy pasterz, biskup krakowski Stanisław ze Szczepanowa[b] jeszcze za życia mógł być znany mieszkańcom Czeladzi[/b]. W czeladzkim kościele od samego początku był czczony obraz przedstawiający Św. Stanisława B. M. Miasto od początku do roku 1792 używało herbu i pieczęci z wizerunkiem Św. Stanisława B. M. W roku 1495 Czeladź [b]została spalona[/b] razem z drewnianym, pierwszym kościołem. Za Andrzeja z Koprzywnicy w 1515 roku przystąpiono do [b]budowy drugiego kościoła[/b]. W 1522 roku proboszczem został słynny doktor obojga praw, archidiakon i kanonik krakowski ks. Stanisław Borek. Za niego w 1529 roku zakończono budowę kościoła. Od 1606 do 1650 proboszczem był ks. Andrzej Skarżyński - dziekan bytomski. To on w roku 1649 wprowadził [b]kult Obrazu Matki Bożej Pocieszenia[/b], który zatwierdził 5 maja 1651 roku biskup krakowski Piotr Gembicki. Liczne wota[b] świadczą o łaskach[/b] jakie wierni otrzymywali [b]za wstawiennictwem Matki Bożej Pocieszenia[/b]. W progach czeladzkiej świątyni przed M. B. Pocieszenia [b]zatrzymał się król Jan Sobieski[/b] jadąc do Piekar i na odsiecz Wiednia. Należy nadmienić, że 4 proboszczów z tego okresu nigdy nie było w Czeladzi, gdyż byli kustoszami katedry na Wawelu(!) Gdy do Czeladzi przybył w roku 1899 młody, dynamiczny i mądry wikariusz ks. Bolesław Pieńkowski, przystąpił w roku 1904 do realizacji projektu architekta z Warszawy, Hugona Kubery z roku 1890,[b] nowej świątyni czeladzkiej[/b]. Budowę zakończono za proboszcza ks. Antoniego Bożka w 1913 roku, który tuż po zakończeniu prac odszedł z Czeladzi. Jego następca ks. Mieczysław-Maria Rogójski 13 września 1913 roku po uroczystym przejściu z poprzedniej świątyni wprowadził wiernych do nowej, [b]okazałej świątyni neoromańskiej[/b]. W 1923 wybuchł[b] pożar [/b]w kościele, który [b]zniszczył cudowny obraz[/b] M. B. Pocieszenia i tym samym [b]na długie lata zamarł kult[/b]. Dnia 28 października 1925 roku bullą papieża Piusa X [i]Vixdum Poloniae Unitas[/i] z Diecezji Kieleckiej wydzielona została Diecezja Częstochowska, w skład której weszła Czeladź. W tym czasie prowadzono liczne prace upiększające świątynię. Jednym z najważniejszych wydarzeń stało się [b]przywrócenie kultu M. B. Pocieszenia[/b], którego po przygotowaniach parafian przez proboszcza ks. kan. Mieczysława Oseta dokonał Biskup częstochowski dr Stanisław Nowak dnia 8 maja 1988 roku. 25 marca 1992 roku papież Jan Paweł II bullą [i]Totus Tuus Poloniae Populus[/i] powołał Diecezję Sosnowiecką, w skład której weszła Czeladź. Szczególnym wydarzeniem ostatnich lat był pobyt w czeladzkiej świątyni 26 października 1992 roku [b]Nuncjusza Apostolskiego[/b] w Polsce ks. Arcybiskupa Józefa Kowalczyka w towarzystwie Biskupów Diecezji. Warto zwrócić uwagę na XVII wieczne zabytki znajdujące się w świątyni: - pastorał z datą 1651, drewniany, malowany olejno i złocony. W polach owalu przedstawiona jest postać Św. Stanisława Biskupa i Św. Anny Samotrzeciej; - krucyfiks z postacią Chrystusa, rzeźbiony w drewnie, polichromowany, złocony, o cechach gotyckich, z 1610; - nagrobek Fryderyka Paczka wykonany z marmuru ok. 1628 roku; - organy zdobione motywami roślinnymi z 1637 roku; i wiele wiele innych. Do Czeladzi i jej świątyni z pewnością wkrótce wrócę, bo zauroczyła mnie jej historia i bogactwo.